Caspar Schwenckfeld (1563-1609) – jeleniogórski filozof, doktor medycyny, botanik,  humanista.

W roku 1597 Schwenckfeld przebywał w zamku Książ na zaproszenie hrabiego Konrada Hochberga, z którym się przyjaźnił. Ze względu na dolegliwości związane z reumatyzmem Hochberg korzystał także z wiedzy medycznej swojego gościa. W czasie pobytu w zamku Książ Schwenckfeld miał okazję poznać nieodległą wioskę Salzbrunn i sporządził pierwszy opis składu chemicznego tamtejszych źródeł i ich leczniczego działania na organizm ludzki. Wyniki swoich badań zawarł w publikacji Stirpium et Fossilium Silesiae Catalogus omnis generis mineralia, metalica, metalla, succos, taras, lapillos, fontes medicatos et Thermas Continens, wydanej w Lipsku w roku 1601.

Caspar Schwenckfeld – ÅšlÄ…ski Pliniusz

Caspar Schwenckfeld urodził się 14 sierpnia 1563 roku w Gryfowie Śląskim (Greifenberg). Ojciec Caspara, Melchior, był burmistrzem tej, należącej do Schaffgotschów, małej miejscowości. Studia rozpoczął w roku 1579 w wieku 16 lat w lipskiej szkole wyższej, którą ukończył trzy lata później z tytułem bakałarza. Chcąc kontynuować naukę w kierunku medycznym musiał, co było wówczas powszechne, kształcić się we Francji, Szwajcarii albo we Włoszech. Przedtem jednak, z powodu niewystarczających środków finansowych na naukę, odbył płatną praktykę trwającą dwa lata u Jackoba Weckera – znanego lekarza miejskiego w miejscowości Colmar. W 1585 powziął decyzję o studiach medycznych we Francji, jednakże ciężki przypadek febry pokrzyżował jego plany, dlatego  ratując swoje zdrowie rozpoczął długotrwałe leczenie w Bazylei. Osłabiony chorobą i bez środków do życia skorzystał ze wsparcia swojego imiennika, dziekana wydziału medycznego w Bazylei Caspara Bauhina,  wybitnego specjalisty w dziedzinie anatomii i botaniki. Schwenckfeld rozpoczął naukę w Bazylei na wydziale medycyny i filozofii zostając najbardziej pilnym i wdzięcznym studentem Bauhina. Pod jego kierunkiem i przy jego wsparciu obronił pracę doktorską. W roku 1587 powrócił do rodzinnego Gryfowa z tytułem doktora nauk medycznych. Trzy lata pracował tam jako lekarz miejski, a w roku 1591 został powołany przez władze Jeleniej Góry do pełnienia tej samej funkcji. Został też nadwornym lekarzem Schaffgotschów. W roku 1597 Schwenckfeld przebywał w zamku Książ na zaproszenie hrabiego Konrada Hochberga, z którym się przyjaźnił. Ze względu na dolegliwości związane z reumatyzmem Hochberg korzystał także z wiedzy medycznej swojego gościa. W czasie pobytu w zamku Książ Schwenckfeld miał okazję poznać nieodległą wioskę Salzbrunn i sporządził pierwszy opis składu chemicznego szczawieńskich źródeł i ich leczniczego działania na organizm ludzki. Wyniki swoich badań zawarł w publikacji Stirpium et Fossilium Silesiae Caltalogus omnis generis mineralia, metalica, metalla, succos, taras, lapillos, fontes medicatos et Thermas Continens, wydanej w Lipsku w roku 1601.

W 1605 roku przeniósł się wraz z rodziną do Goerlitz. Zmarł tamże 9 czerwca 1609 roku mając lat 46.  

tekst: Iwona Czech (wykorzystanie tekstu w całości lub we fragmentach tylko za zgodą autora)